کد مطلب:29496 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:99
4872. پیامبر خداصلی الله علیه وآله: من شهر حكمت ها (یا حكمت) هستم و علی، دروازه آن است. پس آن كه آهنگ شهر دارد، باید از دروازه آن درآید.[2]. 4873. پیامبر خداصلی الله علیه وآله: ای مردم! من شهر حكمتم و علی بن ابی طالب، دروازه آن است. هرگز وارد شهر نمی شوند، جز از جانب دروازه [ آن].[3]. 4874. پیامبر خداصلی الله علیه وآله: ای علی! من شهر حكمتم و تو دروازه آنی. پس كسی كه از دروازه وارد شود، به شهر می رسد.[4]. 4875. پیامبر خداصلی الله علیه وآله: من شهر حكمتم - كه همانا بهشت است - و تو - ای علی! - دروازه آن هستی. چگونه رهرو به بهشت، راه می برد؟ به سوی آن، راه نمی بَرد، مگر از دروازه آن.[5]. 4876. پیامبر خداصلی الله علیه وآله: من خانه حكمتم و علی، درِ آن [ خانه] است.[6]. 4877. پیامبر خداصلی الله علیه وآله: ای مردم! من خانه حكمتم و علی، كلید آن [ خانه ]است. جز با كلید، به خانه نمی توان رسید. آن كه ادّعا می كند مرا دوست دارد، درحالی كه با علی دشمنی می ورزد، دروغ گفته است.[7]. 4878. پیامبر خداصلی الله علیه وآله: من ترازوی حكمتم و علی زبانه (شاهین) آن است.[8].
4871. پیامبر خداصلی الله علیه وآله: من شهر حكمتم و علی دروازه آن است. پس آن كه حكمت می خواهد، باید از دروازه درآید.[1].